Norma 13809:2003
Światowa Federacja Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (World Federation of Tourist Guide Associations, WFTGA) i Europejska Federacja Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (European Federation of Tourist Guide Associations, FEG) kategorycznie rozróżniają kompetencje i zadania zawodowe powierzane przewodnikom turystycznym i pilotom wycieczek. Przyjęły terminologię zastosowaną w Normie 13809:2003 Usługi turystyczne – agenci turystyczni/pośrednicy turystyczni i organizatorzy turystyki:
- przewodnik turystyczny to osoba, która oprowadza odwiedzających w języku przez nich wybranym; interpretuje kulturowe i naturalne dziedzictwo danego miejsca; posiada kwalifikacje dotyczące tego miejsca, najczęściej potwierdzone lub honorowane przez lokalne władze a
- pilot wycieczek to osoba, która w imieniu organizatora nadzoruje realizację programu imprezy turystycznej i dba o jego należyte wykonanie oraz przekazuje turystom praktyczne informacje na temat odwiedzanego miejsca.
Należy pamiętać, że Norma nie stanowi prawa. Jest jedynie rekomendacją dla państwa Unii Europejskiej. Pilot wycieczek lub przewodnik turystyczny ma obowiązek zapoznania się z przepisami lokalnego prawa, aby dowiedzieć się, jaki w danym kraju jest zakres zadań pilota wycieczek i przewodnika turystycznego oraz jakie są warunki ich wykonywania.
Pilot wycieczek a przewodnik turystyczny
Zdarza się, że zadania przypisane przewodnikowi turystycznemu wykonuje pilot wycieczek. Federacje przewodnickie, w obawie przed możliwymi negatywnymi ocenami pracy takiej osoby, wynikające m.in. z braku odpowiedniego przygotowania, definitywnie oddzielają zawód pilota wycieczek od zawodu przewodnika turystycznego.
Jasne określenie zadań zawodowych ma na celu pokazanie zakresu kompetencyjnego przypisanego do poszczególnych zawodów związanych z turystyką, a tym samym określenie statusu przewodnika turystycznego, który, w odróżnieniu od pilota wycieczek, posiada kwalifikacje związane z miejscem, w którym świadczy swoje usługi, co ma być jednym z gwarantów jakości świadczonych przez niego usług.
Dodatkowo, w celu podniesienia jakości usług świadczonych przez przewodników turystycznych, obie federacje posiadają kodeksy dobrych praktyk oraz politykę jakości, które promują wśród swoich członków. Dokumenty zawierają wytyczne dotyczące m.in. wiedzy, umiejętności i postawy przewodnika, w tym sposobu przekazywania informacji, współpracy z kontrahentami, opieki nad klientami czy szacunku do ludzi, miejsc i środowiska, w którym pracuje przewodnik.